Ја сакам есента.
Боите.
Златните и бронзени тонови
кои ги носи измешани со зелените остатоци од топлото лето.
Ја сакам маглата, памучните
облаци над улиците и внимателното возење
трудејќи се да избегнеме некоја глупост.
Сакам да ги валкам новите
патики во штотуку паднатите жолти лисја.
Мирисот на ладните утра, смрзнатиот
нос.
Првите настинки, топлиот
чај од јаболко и цимет.
Го сакам и дождот, ладните
капки кои ги мијат извалканите улици.
Со нетрпение ги чекам првите печени костени кои ќе ми ги стоплат рацете.
Ќе ги сварам последните клавчиња млада пченка пред да ја направам првата есенска пита со јаболки.
Дома ќе ми мириса на печена тиква чиј благ вкус ќе се почувствува во воздухот.
Да, ја сакам.
Ја сакам есента бидејќи ми нуди некое топло чуство, колку и да е тоа чудно, во време кога на сите им студи.
Ја сакам есента.
No comments:
Post a Comment